Vrijwilligersuitje met Boerengolf

Op vrijdagmiddag 23 mei was het zover. We hadden er weken naar uitgekeken. Maar de laatste dagen ook wel een beetje bezorgd in verband met het weer, omdat ons vrijwilligersuitje zich dit keer voor het overgrote deel niet binnen maar buiten zou afspelen. Bijna iedereen had er wel eens van gehoord. Bijna niemand had het wel eens gespeeld. Boerengolf!

Met een club – bij Boerengolf een klomp aan een houten steel – en een fel gekleurde Boerengolfbal, mochten onze vrijwilligers proberen te putten in de holes – verzonken emmers – in het weiland. De holes waren gemarkeerd met genummerde vlaggen. Nee, denk nou niet “Oh, dat is een makkie”! Want waar de greens (de deftige naam voor een ‘gewone’ golfbaan) zo strak mogelijk zijn gemaaid en je als speler kan kiezen uit verschillende soorten golfclubs, is de handicap bij Boerengolf vooral het soms decimeters hoge gras. Zo hoog dat je de Boerengolfbal – qua grootte ergens tussen een voetbal en een tennisbal – vaak op tien meter afstand ondanks zijn felle kleuren niet eens ziet liggen. Nou probeer dan maar eens om die bal goed te raken.

Onze vrijwilligers waren over twee teams verdeeld. En gelukkig hadden beide teams een speler in hun midden die dat toch heel goed beheersten. Robin Buijtenhuis uit team 2 en Michael Schoch uit team 1 waren de absolute hoofdrolspelers. In het filmpje hieronder zie je een schitterende swing van Michael. Maar ook Alie Landman, Hieke Baas, Marlies Kleijer en William Heijmans lieten af en toe ballen los, waar profs een puntje aan hadden kunnen zuigen.

Helaas was het weer niet zo fraai meer als een week geleden. Dus ja, we kregen ook nog een bui op ons hoofd. Daarbij wisten Jetze Baas en Arie Weernink samen te schuilen onder de paraplu van Jetze. Veel hielp het overigens niet, want ook Jetze hield de voeten niet droog. En ik denk dat dat bij geen van de spelers het geval was.

Na het spel – dat uiteindelijk met miniem verschil werd gewonnen door team 1 – genoten we op de deal van de boerderij De Voskuilen in Renswoude van het drinken en de snacks die de familie Weernink – als altijd weer prima voorbereid – had meegenomen.

Om ongeveer 17.15 uur kwamen we voldaan weer aan bij ons buurthuis na een reuze gezellige middag met elkaar.